MIKUŚ

19.12.1996- 13.05.2011

Mikuś był moim pierwszym psem. Dostałam go od rodziców, gdy miałam 9 lat. Zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia. Opiekowałam się nim troskliwie, karmiłam, sprzątałam jego kupki (gdy do nas przyjechał nie był nauczony czystości), gdy było zimno wynosiłam go na dwór na rękach obtulonego w kocyk by nie zmarzł, wszędzie ze sobą zabierałam, spędzałam z nim każdą chwilę.



Mikuś choć nie był psem rasowym, to dla mnie był najpiękniejszym, najmądrzejszym i najukochańszym przyjacielem.  Opieka nad nim nauczyła mnie odpowiedzialności za drugą istotę. Większość dzieci szybko się nudzi nowymi obowiązkami, które potem spadają na rodziców. Dla mnie była to przyjemność. 



Nasza przyjaźń trwała 15 lat.

Zawsze będę Ci wdzięczna za Twą bezinteresowną, psią miłość. Gdybyś tu był pewnie wdrapałbyś mi się na kolana i popiskując lizałbyś po twarzy, żebym nie była smutna. Zawsze tak robiłeś…